Kapłaństwo

Kapłaństwo ustanowił Jezus Chrystus wybierając grono apostołów i przekazując im władzę sprawowania sakramentów, głoszenia Słowa Bożego i prowadzenia Ludu Bożego do nieba. Z jednej strony Chrystus staje się obecny wśród ludzi poprzez posługę kapłana, z drugiej zaś strony kapłan staje się rzecznikiem wiernych wobec Boga.

Do kapłaństwa przygotowuje nasze Metropolitalne Seminarium Duchowne w Tarnowie, zaś święceń kapłańskich może udzielić tylko biskup przez gest ewangeliczny nałożenia rąk i modlitwę konsekracyjną.

Kodeks Prawa Kanonicznego:

• Kan. 1008 – Na mocy ustanowienia Bożego, przez sakrament kapłaństwa niektórzy spośród wiernych, naznaczeni w nim niezatartym charakterem, są ustanawiani świętymi szafarzami; są oni mianowicie konsekrowani i przeznaczeni ażeby – każdy odpowiednio do swojego stopnia, wypełniając w osobie Chrystusa-Głowy zadania nauczania, uświęcania i kierowania – byli pasterzami Ludu Bożego.
• Kan. 1009 –
  • § 1. Święceniami są: biskupstwo, prezbiterat i diakonat.
  • § 2. Są one udzielane przez nałożenie rąk i modlitwę konsekracyjną, przepisaną dla poszczególnych stopni w księgach liturgicznych.
• Kan. 1024 – Święcenia ważnie przyjmuje tylko mężczyzna ochrzczony.
• Kan. 1026 – Wyświęcić można tylko tego, kto cieszy się należytą wolnością. Nie wolno zmuszać do przyjęcia święceń w jakikolwiek sposób i dla jakiejkolwiek przyczyny, ani kanonicznie odpowiedniego odwodzić od ich przyjęcia.
• Kan. 1027 – Kandydaci do diakonatu i prezbiteratu muszą być uformowani przez dokładne przygotowanie, zgodnie z prawem.
• Kan. 1028 – Biskup diecezjalny lub kompetentny przełożony ma się troszczyć, by kandydaci, zanim zostaną dopuszczeni do określonego święcenia, zostali należycie pouczeni o samym święceniu oraz o związanych z nim obowiązkach.
• Kan. 1029 – Do święceń należy dopuszczać jedynie tych, którzy – według roztropnej oceny własnego biskupa albo kompetentnego przełożonego wyższego – po rozważeniu wszystkich okoliczności, mają nieskażoną wiarę, kierują się prawidłową intencją, posiadają wymaganą wiedzę, cieszą się dobrą opinią, mają nienaganne obyczaje, wypróbowane cnoty, jak również inne przymioty fizyczne i psychiczne, odpowiadające przyjmowanemu święceniu