- Chrzestni muszą być wierzącymi i praktykującymi katolikami. Wykluczone jest ich niemoralne życie, albo życie w konkubinacie lub związku niesakramentalnym. Chrzestni powinni również przystąpić do Komunii św.
- Chrzestni, którzy są spoza naszej parafii powinni przynieść zaświadczenie ze swojej kancelarii parafialnej o tym, że taka osoba może być chrzestnym.
- Sam Chrzest zgłaszamy wcześniej w kancelarii parafialnej przynosząc odpowiednie dokumenty tj: odpis aktu urodzenia z USC, oraz dane osobowe rodziców i chrzestnych.
- Zapisywać do chrztu mają obowiązek rodzice, lub jedno z rodziców (a nie np. babcia czy sąsiadka).
- Jeżeli rodzice dziecka mieszkają na terenie innej parafii to można zapisać dziecko do chrztu, ale za pisemną zgodą Ks. Proboszcza parafii, w której mieszkają rodzice.
- Pamiątką chrztu jest świeca i biała szata.
- Przy wyborze imienia kierujmy się imionami świętych i błogosławionych Kościoła.
Kodeks Prawa Kanonicznego:
- Kan. 849 – Chrzest, brama sakramentów, konieczny do zbawienia przez rzeczywiste lub zamierzone przyjęcie, który uwalnia ludzi od grzechów, odradza ich jako dzieci Boże i przez upodobnienie do Chrystusa niezniszczalnym charakterem włącza ich do Kościoła, jest ważnie udzielany jedynie przez obmycie w prawdziwej wodzie z zastosowaniem koniecznej formy słownej.
- Kan. 864 – Zdatnym do przyjęcia chrztu jest każdy człowiek, jeszcze nie ochrzczony.
- Kan. 867 –
- § 1. Rodzice mają obowiązek troszczyć się, ażeby ich dzieci zostały ochrzczone w pierwszych tygodniach; możliwie najszybciej po urodzeniu, a nawet jeszcze przed nim powinni się udać do proboszcza, by prosić o sakrament dla dziecka i odpowiednio do niego się przygotować.
- § 2. Jeśli dziecko znajduje się w niebezpieczeństwie śmierci, powinno być natychmiast ochrzczone.
- Kan. 868 –
- § 1. Do godziwego ochrzczenia dziecka wymaga się:
- 1° aby zgodzili się rodzice lub przynajmniej jedno z nich, lub ci, którzy prawnie ich zastępują;
- 2° aby istniała uzasadniona nadzieja, że dziecko będzie wychowane po katolicku; jeśli jej zupełnie nie ma, chrzest należy odłożyć zgodnie z postanowieniami prawa partykularnego, powiadamiając rodziców o przyczynie.
- § 2. Dziecko rodziców katolickich, a nawet i niekatolickich, znajdujące się w niebezpieczeństwie śmierci, jest godziwie chrzczone, nawet wbrew woli rodziców.
- Kan. 872 – Przyjmujący chrzest powinien mieć, jeśli to możliwe, chrzestnego. Ma on dorosłemu towarzyszyć w chrześcijańskim wtajemniczeniu, a dziecko wraz z rodzicami przedstawiać do chrztu oraz pomagać, żeby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadające przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki.
- Kan. 873 – Należy wybrać jednego tylko chrzestnego lub chrzestną, albo dwoje chrzestnych.
- Kan. 874 –
- § 1. Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:
- 1° jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania;
- 2° ukończył szesnaście lat, chyba że biskup diecezjalny określił inny wiek albo proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku;
- 3° jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić;
- 4° jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej;
- 5° nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest.
- § 2. Ochrzczony, należący do niekatolickiej wspólnoty kościelnej, może być dopuszczony tylko razem z chrzestnym katolikiem i to jedynie jako świadek chrztu.